Het is vrijdagmiddag, je ziet de uren wegtikken op de klok. Vrijdag is jouw favoriete dag, het is bijna weekend. Even niet het opgejaagde gevoel, de stress van het werk, maar heerlijk ontspannen thuis, met je partner, je hebt gezellige afspraken met vrienden staan, leuk!
Terwijl je probeert de laatste formule in excel passend te krijgen denk je aan die ene email van je manager die nog in je inbox staat en die je eigenlijk al een paar dagen loopt te vermijden.
Het is 2 uur, je zou het nu nog even kunnen doen. Terwijl je een lichte hoofdpijn op voelt komen loop je naar de koffiemachine voor een dosis support op de vrijdagmiddag. De verleiding om gezellig met je collega te blijven staan kletsen is groot, maar je raapt jezelf bij elkaar, gaat terug naar je werkplek, opent je inbox en begint.
Je hoofdpijn wordt erger en verlangend kijk je naar de bomen buiten, het zonnetje schijnt er doorheen, gelukkig net niet op jouw gezicht, maar je kan de warmte voelen. Alles in jou schreeuwt dat je naar buiten wilt, weg hier!
Op zulke momenten denk je altijd 'wat doe ik hier', 'ik wil een andere baan', 'ik wil de staatsloterij winnen zodat ik vrijheid heb'. Je weet ook dat het weekend straks begint en dat je als je eerlijk bent alleen de vrijdagavond en zaterdag kunt genieten. Op zondagochtend voel je de stress van de aanstaande week al opkomen. Je wordt onrustig, kan niet echt meer genieten. En negen van de tien weekenden ga je of op de zondagmiddag of op de zondagavond al achter je laptop, om mail bij te werken en een planning te maken voor de komende week.
Zoals jij leven zo velen! Je bent niet de enige, maar dat betekent niet dat het jouw normaal moet worden of dat je dit niet kunt veranderen.
Het is zo jammer als je zo je dagen, weken, maanden en voor je het weet zelfs jaren slijt. Waarom zou jij dit van jezelf accepteren? Waarom blijf jij doorzwoegen zonder plezier in je werk? Waarom accepteer jij vanzelf dat je maar halve weekende het echt leuk hebt?
"Alles kan anders, niets staat vast" is één van mijn favoriete uitspraken, en dat is echt zo!
Realiseer je dat alles wat jou nu tegen houdt om te veranderen enkel een vorm van angst is.
We blijven vaak 'stuck' in onze comfortzone, hoe ongemakkelijk deze ook is.
Verlang jij naar naar met een blij gevoel naar je werk gaan, genieten van wat je op je werkdagen doet. Dat je wel naar het weekend kunt verlangen maar niet vanuit een escape maar gewoon omdat je dan tijd hebt met je geliefden. En dat je het volle weekend kunt genieten, zonder op zondag al met het werk bezig te zijn, of zelfs al aan het werk te zijn.
Kom dan in actie, gun jezelf een (kort) traject bij mij, gemiddeld met een traject van 6 sessies staan mensen die zichzelf dit gunnen vol kracht in hun (werk) leven, en maken ze zonder angst keuzes die hun leven weer leuk en stressvrij maken!
Wacht niet, en kom in actie, klik hier voor contact